-
1 κάρφος
A any small dry body, esp. dry stalk, as of the dry sticks of cinnamon, Hdt.3.111; of rice-straw, Polyaen.4.3.32, cf. Luc. Herm.33: generally, in pl., dry twigs, chips, straws, bits of wool, such as birds make their nests of, Ar.Av. 643, Sophr.32, Arist.HA 612b23, AP10.14 (Agath.): collectivelyin sg., A.Fr.24, Arist.HA 560b8, Ath.5.187c: in sg., chip of wood, Ar.V. 249; toothpick, Alciphr.1.22: prov., κινοῦσα μηδὲ κ. 'not stirring an inch', Ar.Lys. 474, cf. Herod. 3.67;οὐδὲ κ. ἐβλάβη Epigr.Gr.980.9
([place name] Philae); ἀπὸ τῆς κύλικος κάρφος τῷ μικρῷ δακτύλῳ ἀφαιρετεῖν Ion Hist.1.IV in pl., ripe fruit, Nic.Al. 230, 491, Th. 893, 941.
См. также в других словарях:
κάρφος — το (AM κάρφος) [κάρφω] 1. ξερό χόρτο, άχυρο («ὄρνιθας δὲ λέγουσι μεγάλας φορέειν ταῡτα τὰ κάρφεα», Ηρόδ.) 2. ξερό κλαδί νεοελλ. φρ. «είναι κάρφος οφθαλμών» i) είναι αντικείμενο φθόνου ii) (για τέχνη) τερατούργημα (μσν. αρχ.) παροιμ. «οὐδὲ κάρφος… … Dictionary of Greek
